سختی آب و چگونگی تصفیه سختی آب
سختی آب به مجموعه املاح معدنی نظیر کلسیم و منیزیم و همچنین کربنات های هیدروژنی موجود در آب اطلاق می شود. و به آبی که سختی بالایی داشته باشد، آب سخت اطلاق می شود. آب سخت زمانی تشکیل می شود که آب از بسترهای زیرزمینی شامل ذخیره کلسیم و منیزیم مانند سنگ آهک، گچ و دولومیت می گذرد.
سختی آب و چگونگی تصفیه سختی آب
نوشیدن یک لیوان آب سخت (نظیر آب معدنی) به طور کلی برای سلامت فرد مضر نیست ولی استفاده بلند مدت و همیشگی می تواند باعث بروز مشکلاتی نظیر سنگ کلیه باشد.سختی آب همچنین می تواند مشکلات جدی در کاربردهای صنعتی ایجاد کند، به عنوان مثال در دیگ های بخار، برج های خنک کننده باعث ایجاد رسوب می شود و حذف، کنترل و جلوگیری از ایجاد این رسوبات هزینه های زیادی را تحمیل می کند. تشکیل رسوبات در آب گرم کن، کتری و شیرآلات و لوله ها، مثال هایی از عوارض آب سخت در مصارف خانگی، می باشد.
روش های مختلف تصفیه و سختی گیری از آب
برای جلوگیری از اثرات آب سخت و جلوگیری از ایجاد رسوبات به خصوص در مصارف صنعتی، می باید سختی آب گرفته شود و اصطلاحا آب نرم شود. برای سختی گیری از آب روش های مختلف تصفیه نظیر سیستم های غشایی (سیستم های آب شیرین کن RO)، سیستم های تبادل یون رزینی و سیستم های تقطیر به خوبی پاسخگو می باشند.
و همچنین در مواردی برای کاهش رسوب گذاری آب های سخت (بدون حذف سختی آب) می توان از روش هایی نظیر افزودن آهک، تزریق اسید(پایین آوردن PH) و یا سختی گیرهای مغناطیسی استفاده کرد.
لازم به ذکر است هزینه های حذف سختی آب و تبدیل آب سخت به آب نرم بسیار کمتر از هزینه های تعمیرات و سرویس های ناشی از استفاده از آب سخت می باشد.